Doelgroep Verpleegkundigen in ziekenhuis, verpleeg- of verzorgingshuis, huisartsenpraktijk of op elke andere plek waar patiën-ten en verpleegkundigen elkaar ontmoeten.
Samenvatting Op de voorkant van het boek staan twee honden met de neuzen naar elkaar toe, duidelijk een illustratie over communicatie, maar zitten ze qua grootteverschil wel op een lijn? Want dat is het speerpunt van communicatie! Daarom staat in het boek Communiceren in de zorg het gesprek tussen een verpleegkundige en een patiënt in alle facetten centraal. Het boek bevat twee delen: een deel met theoretische achtergronden en deel 2 van het boek richt zich op het toepassen van de in deel 1 besproken communicatiemodellen in het werk van de verpleegkundige. Achterliggende gedachte is dat wanneer men de theorie goed kent, het makkelijker in praktijk kan worden gebracht.
In het eerste deel bespreken de auteurs verschillende theoretische modellen die veel worden gebruikt bij communicatie in de gezondheidszorg, zoals het stress-copingmodel en het zes-functiemodel. Vervolgens komen het doel van het gesprek en de verschillende patiëntengroepen (ouderen, kinderen, allochtonen) aan de orde. Het tweede deel van het boek bespreekt het verstrekken van informatie, reageren op emoties en interdisciplinaire afstemming in de zorg. Het laatste hoofdstuk geeft voorbeelden uit de praktijk hoe een verpleegkundig voorlichtingsgesprek vormgegeven kan worden. Als laatste is er een lange literatuurlijst met onder andere publicaties over communicatie in de gezondheidszorg.
Oordeel Communiceren in de zorg is het zoveelste boek over communicatie. Het verschilt wel met boeken die bijvoorbeeld alleen gaan over motiverende gespreksvoering. De auteurs proberen alle onderwerpen aan de orde te stellen en beginnen terecht bij de theorie, maar blijven hierbij wel aan de oppervlakte. Alles wordt kort aangetipt. Persoonlijk mis ik diepgang en concrete tips. De drukke bladspiegel met verschillende kleuren en trefwoorden in de kantlijn leiden volgens mij de lezer teveel af. Het hoofdstuk over specifieke patiëntengroepen bevat wel goede tips. De concrete uitwerking die ik mis, komt uiteindelijk terug in het laatste hoofdstuk. Het voorbeeld van een informatiegesprek bij chemotherapie kan prima als leidraad voor verpleegkundige gesprekken gebruikt worden.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2012, nummer 5
Literatuurverwijzingen: