Mensen verschillen. Je hebt leiders en leuners, voortrekkers en volgers, trekkers en talmers. Als op je werk het aanrecht vol staat met vaatwas, dan zijn het steeds dezelfde mensen die de afwasmachine vullen. Iedereen irriteert zich. Een goed team heeft het goede mengsel van trekkers en talmers. Teveel trekkers is erg vermoeiend. Het schiet wel lekker op, maar het is heftig, al dat enthousiasme. Ook ken ik een team van uitsluitend talmers. Bij elke sollicitatie nemen ze weer een talmer aan. Daar gebeurt dus nooit iets. Maar ze zijn wel op tijd thuis.
Voortrekker of volger, het is relatief. De rollen verschuiven ook in de loop der jaren, zeker als er nieuwe teamleden bijkomen. Je kunt hier een beetje mee spelen. Ben je een leuner dan doe je een tijdje de afwas. Dan stel je een afwasschema voor. Dat wordt helemaal niets, dat wist je ook wel. De winst is dat niemand meer moppert dat je nooit de afwas doet. Een trekker daarentegen roept snel bij leuke klussen ‘Doe ik wel!’. De afwas laat je staan, niemand moppert. Het probleem is hetzelfde, maar het mopperen stopt. Lastiger is de omgang met de extreme varianten, de wervelwind en de klaploper. De wervelwind gaat geheel zijn eigen gang, voor samenwerken geen tijd, voor kritiek al helemaal niet. Andermans ideeën verdampen, want het is allemaal allang geregeld. De klaploper is net zo irritant. Deze is niet zozeer traag of nadenkend, zoals de gewone talmer. De klaploper profiteert doelbewust van andermans werk, uit gemakzucht, of incompetentie. Voor dit soort mensen is de ontslagprocedure uitgevonden. De wervelwind wordt zzp’er, de klaploper gaat procederen. Dan is er weer rust in het team. Nieuwe leiders en leuners staan op en het spel begint weer van voren af aan. Leider of leuner, het zijn rollen.
Nico van Duijn
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2012, nummer 3
Literatuurverwijzingen: