De onderzoekers deelden 59 praktijken op in een interventie- en een controlegroep. De praktijkverpleegkundigen van de praktijken waar gecoached ging worden kregen een tweedaagse cursus, waarna de bedoeling was dat ze hun slecht ingestelde diabeten acht telefonische coachingsessies zouden aanbieden. In de controlegroep veranderde niets aan de begeleiding van diabetespatiënten. Van de acht geplande coachingsessies waren er per patiënt gemiddeld drie gegeven; het was blijkbaar niet eenvoudig om de sessies daadwerkelijk uit te voeren binnen de bestaande eerstelijns kaders.
De onderzoekers concluderen dat het doelgericht telefonisch coachen geen toegevoegde waarde heeft in de huidige Australische huisartsenpraktijk. Ze benadrukken het feit dat dit onderzoek gebruik heeft gemaakt van de realistische setting in de praktijken: generalistisch opgeleide verpleegkundigen zonder voorschrijfbevoegdheid werden in twee dagen klaargestoomd om de coaching uit te voeren binnen hun bestaande praktijk. Wat zou de uitkomst zijn geweest als de patiënten daadwerkelijk hun acht sessies hadden gehad? Als de verpleegkundigen meer training hadden gehad? Als geanticipeerd was op valkuilen en problemen? Als de verpleegkundigen ook gedurende de anderhalf jaar beter begeleid waren?
Ander, Amerikaans, onderzoek zou volgens de Australische wetenschappers aantonen dat telefonische coaching gegeven door intensief getrainde verpleegkundigen in een andere (tweedelijns) setting wel degelijk effect kan hebben op de mate van instelling van diabeten. Het feit dat de Amerikaanse verpleegkundigen gespecialiseerd waren en zelfstandig medicatie konden aanpassen speelde hierbij een rol.
Iets om over na te denken, ook voor ons in Nederland. Niet zozeer die voorschrijfbevoegdheid, maar wel de kennis van zaken en de gedegen voorbereiding en tussentijdse evaluatie en bijsturing bij het opzetten van nieuwe vormen van zorg. Als je het niet goed doet, of belemmerd wordt door bestaande kaders, doe daar dan eerst iets aan. Schep de juiste voorwaarden om je zorg goed te kunnen uitoefenen. Of, om het op zijn Amerikaans te zeggen: Go big or go home.