Het NHG verving de NHG-TelefoonWijzer door de NHG-TriageWijzer. Er zijn belangrijke verschillen tussen beide protocollen op het gebied van urgentiecriteria en vervolgacties.

In de praktijk ben je de NHG-TelefoonWijzer vast wel eens tegengekomen, zeker als je ook praktijkmanager bent en in die hoedanigheid praktijkassistenten begeleidt. Praktijkassistenten verrichten triage, vaak aan de hand van de NHG-TelefoonWijzer. Het NHG levert deze echter niet meer, omdat de TelefoonWijzer niet meer voldoet aan de Nederlandse Triage Standaard (NTS). De NTS zorgt voor een ingrijpende en relevante ontwikkeling in de spoedzorgketen, met als beoogd doel: verbetering van de toegang, triage en behandeling in de acute gezondheidszorg. Daartoe gaan huisartsenpraktijken en -posten, ambulancevervoer en spoedeisende hulp op eenduidige manier triage verrichten. De oude triageprotocollen van ambulance, spoedeisende hulp, huisartsenposten en -praktijken zijn samengegaan in één product. Die gigantische klus resulteerde in een waardige opvolger van de Telefoonwijzer, namelijk de NHG-TriageWijzer.
Er zijn enkele opvallende verschillen tussen NHG-TriageWijzer en -Telefoonwijzer. Zo zijn de vier urgentiecriteria (levensbedreigend, spoed, urgent en routine) in de TriageWijzer uitgebreid tot zes (uitval vitale (ABCD-)functies, instabiele vitale functies, bedreiging vitale functies of kans op orgaanschade, reële kans op schade/humane redenen, verwaarloosbare kans op schade, geen kans op schade). Onderdeel van de triage is ook bepaling van de vervolgactie, bijvoorbeeld telefonisch consult, consult, visite of advies van de assistente. Afhankelijk van de urgentie en de complexiteit van de zorg die moet worden verleend, is er in de NHG-TriageWijzer sprake van zes vervolgacties: ambulance (stabilisatie en vervoer), SEH (complexe zorg), huisartsenpost (generalistische zorg), GGZ (crisisdienst), fast track (geprotocolleerde verpleegkundige zorg) en zelfzorgadvies. Bij de omzetting is rekening gehouden met kritiek die gebruikers van de NHG-TelefoonWijzer hadden. Dat heeft bijvoorbeeld geresulteerd in een duidelijker layout en inhoud van de protocollen. Ook correspondeert de kleur van de vragen met de desbetreffende urgentiecategorie en is de achtergrondinformatie in alle protocollen uitgebreid. Zowel een verandering als een verbetering dus. Nu nog de implementatie in de praktijk… (Sietsche van Gunst)