Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Krentenbaard

redactie

Impetigo is een onschuldige, oppervlakkige bacteriële ontsteking van de huid, met wondjes en geelbruine korstjes. Wanneer deze aandoening bij de mond zit en net ‘krenten’ lijken, noemen we het ‘krentenbaard’. [[img:332]]

Wat is er over bekend?

Impetigo is een onschuldige, besmettelijke huidinfectie die op het hele lichaam voor kan komen. Meestal begint het met een blaasje met daaromheen een rode rand. Dit blaasje gaat kapot, er komt vocht uit en het droogt in tot geelbruine korstjes. Plekken met blaasjes en korstjes breiden zich snel uit.
Impetigo wordt meestal veroorzaakt door een stafylokok uit de eigen neus, of door anderen die zelf ook impetigo hebben of drager zijn. Soms is een streptokok de oorzaak. We spreken van ‘impetiginisatie’ als een huidaandoening (wondje, eczeem of insectenbeek bijvoorbeeld) geïnfecteerd raakt met een stafylokok. Genezing kan lang duren, maar er treden bijna nooit complicaties op. De infectie verergert de onderliggende aandoening van de huid, maar is op zichzelf onschuldig. De huid kan soms pijnlijk zijn of jeuken. Als er veel plekken zijn, kan de patiënt koorts hebben of kunnen de lymfeklieren in de hals, de oksels of de liezen opzetten. Impetigo komt vooral voor bij kinderen tussen 1 en 8 jaar, maar ook volwassenen kunnen er last van hebben. Krentenbaard is soms moeilijk te onderscheiden van een koortslip die door het herpesvirus wordt veroorzaakt.

Wat kan ik voor de patiënt doen?

Mocht je bij het verzorgen van een wond(je) het idee hebben dat er sprake is van impetiginisatie, ga dan na of de patiënt zich ziek voelt. Als de patiënt ook andere ziekteverschijnselen heeft, zoals koorts en/of zich niet lekker voelen, moet hij zeker een afspraak met de huisarts maken. Die schrijft dan waarschijnlijk een oraal antibioticum voor. Dat doet hij ook als de plekken zich in korte tijd snel uitbreiden.
Als een patiënt met impetigo niet algemeen ziek is en de plekken zich niet snel uitbreiden, kan de huisarts een recept voor fusidinezuurcrème of -zalf 2% uitschrijven. Dit is een lokaal antibioticum. Gaat het om geïmpetiginiseerd eczeem, dan moet de patiënt eerst intensiever smeren met de crème die hij voor het eczeem kreeg. Als dat niet helpt, kan de huisarts alsnog fusidinezuurcrème voorschrijven.
Wanneer er na 2 weken geen verbetering is of de plekken breiden zich ondanks de zalf of crème uit, dan kan de patiënt het beste een oraal antibioticum gebruiken.

Wat kan ik uitleggen?

Je legt uit dat krentenbaard een onschuldige huidinfectie is, maar wel besmettelijk voor anderen. De kans op besmetting is het grootst als de blaasjes nog niet zijn ingedroogd. Je kunt vertellen dat de aandoening meestal vanzelf geneest in twee tot drie weken, zonder littekenvorming, maar dat door fusidinezuurcrème de aandoening zich minder verspreidt en sneller geneest. Ook is dan het risico kleiner dat je anderen besmet. Geef de volgende adviezen:

  • De plekken zo min mogelijk aanraken.
  • Was de handen voor en na behandeling of aanraking van de plekken.
  • Gebruik een eigen handdoek en verschoon die dagelijks.
  • Als het zich goed voelt, mag een kind gerust naar het kinderdagverblijf of naar school, maar de ouders of verzorgers moeten wel melden dat het kind krentenbaard heeft. De school kan dan (nog) beter letten op de hygiëne.

Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2011, nummer 4

Literatuurverwijzingen:

1Wielink G, Koning S, Oosterhout RM, Wetzels R, Nijman FC, Draijer LW. NHG-Standaard Bacteriële huidinfecties. www.nhg.org
2Eekhof JAH, Knuistingh Neven A, Opstelten W. Kleine kwalen bij kinderen. Amsterdam: Elsevier Gezondheidszorg, 2009.