Het restless legs syndrome (RLS) wordt ook wel rusteloze benen syndroom (RBS) genoemd. Het is een neurologische aandoening gekarakteriseerd door de drang om de benen te bewegen en een onaangenaam gevoel in de benen.

Voor veel mensen met diabetes type 2 is regelmatige controle van de bloedglucosewaarden de sleutel tot het bereiken van een goede glykemische instelling.

Polyneuropathie is een symmetrische aandoening die per definitie een aantal zenuwen betreft. Het ziektebeeld wordt gekenmerkt door sensibele en/of motorische afwijkingen die in de regel meer distaal (richting uiteinde → vingers, tenen) aanwezig zijn dan proximaal (richting midden → oksel, lies) en meer aan de benen dan aan de armen.

Angio-oedeem is een plaatselijke vochtophoping ten gevolge van lekkage van de bloedvaatjes in de huid, weefsel onder de huid of slijmvliezen. Het gezicht, de oogleden, de lippen en de tong kunnen opzwellen.

Atriumfibrilleren (AF) gaat gepaard met uitgebreide comorbiditeit. Integrale behandeling daarvan kan effectief plaatsvinden in de huisartsenpraktijk. Maar met een apart 'ketenzorgprogramma AF' boven op de bestaande ketenzorgprogramma's dreigt de ketenzorg verder te verzuilen.

De term 'aspecifieke mictieklachten' wordt gebruikt voor klachten bij het urineren. Bijvoorbeeld: het moeilijk op gang komen van de mictie (hesitatie), zwakkere straal, moeite met uitplassen, nadruppelen, plotselinge en hevige aandrang (urgency) en toegenomen mictiefrequentie overdag en 's nachts (nycturie).

Ruim 80 procent van de mensen gaat naar een mondzorgverlener, meestal de tandarts of mond- hygiënist. Bij 75-plussers blijkt dat nog maar 55 procent te zijn. Bijna de helft van deze ouderen bezoekt dus geen mondzorgverlener, terwijl zij mondzorg juist vaak hard nodig hebben.

Bij het syndroom van Tietze, ook wel tietzesyndroom genoemd, is het kraakbeen van één of enkele ribben ontstoken. Het borstbeen kan gezwollen zijn.

De NHG-Standaard prikkelbaredarmsyndroom (PDS) is herzien, tegelijkertijd met de multi- disciplinaire richtlijn (MDR) PDS. De rode draad in beide documenten is dat patiënten met PDS zoveel mogelijk worden behandeld in de eerste lijn.

Natuurlijk is het altijd belangrijk de huid te beschermen tegen de zon. Dit is nóg belangrijker wanneer iemand medicijnen gebruikt die de huid gevoeliger maakt voor zonlicht of kunstmatig uv-licht.